Deel 1 gaat over de uitholling van de rechtsstaat. Daaronder valt ook de structurele bedreiging van de leefomgeving met milieuregels in strijd met de EU-regels, waarmee bestuurders de inwoners bewust monddood maken.

Deel 2 gaat verder met de verregaande invloed van overheden en bedrijven op de rechtsstaat en de leefomgeving, ook in Waddinxveen.

Soepele milieunormen

De EU-normen voor luchtkwaliteit zijn dankzij de grote invloed van het bedrijfsleven opvallend soepel vergeleken met die van de WHO. Terwijl de huidige WHO-normen inmiddels veel strenger zijn geworden om schade aan de gezondheid tegen te gaan.  

Metingen op locatie zijn ondergeschikt gemaakt aan de uitkomsten van manipuleerbare milieumodellen op papier, zoals al jaren gebeurt bij o.a. Tata Steel, vliegvelden, afval-, asfaltbedrijven, wegenbouw en biomassacentrales.

Wanneer een chemisch bedrijf een nieuwe gevaarlijke stof introduceert, bepaalt het bedrijf zelf wat de veilige norm is.  Op deze manier zijn duizenden gevaarlijke stoffen in het milieu gekomen, waaronder pesticiden die de biodiversiteit aantasten, kankerverwekkende stoffen (PAKS) en het giftige, niet-afbreekbare PFAS. 

Preventie en boetes

Bij overtredingen van de milieuregels volgen herhaaldelijke waarschuwingen, maar zelden boetes. En een boetebedrag van slechts enkele tienduizenden euro’s is kleingeld voor multinationals, waardoor de preventieve stimulans ontbreekt. Tijdelijke stillegging of sluiting zouden wel preventief kunnen uitpakken, maar die komen (dus?) nauwelijks voor.  

Zo mag een extreem vuile asfaltcentrale in Nijmegen naast woningen toch open blijven, terwijl deze vervuiler al jaren de door de overheid versoepelde normen kan negeren. Hetzelfde geldt voor Tata Steel en Chemours (voorheen DuPont) in Dordrecht. Zwaar vervuild asfalt kan onder het mom van recycling onder wegen in de grond worden gestopt, ook in deze regio.

De gemeente Waddinxveen veroorzaakt steeds meer milieu- en klimaatschade door biomassacentrales en meer kassen met alle bijbehorend vrachtverkeer. Maar ook door de voorgenomen verdubbeling van het afvalbedrijf Wagro en de promotie van de Bentwoudlaan en fossiele restwarmtenetten. Gemeente Zuidplas doet hetzelfde met de aanleg van het Vijfde Dorp.

Doden en gewonden

Waterbedrijven waarschuwen steeds indringender voor de opstapeling van gifstoffen voor de drinkwaterkwaliteit en de voedselveiligheid.

Tekortschietende regels, toezicht en handhaving zorgen voor doden en gewonden. Zoals tijdens de uitbraak van Q-koorts in 2007 bij geitenboeren met circa 100 doden en 5.000 gewonden met o.a. hersenschade. Tata Steel veroorzaakt kanker, een IQ-afname en andere gezondheidsschade. In de chemie zorgen vele bedrijfsongelukken voortdurend voor milieuschade.

Bij een fraude met vleeswaren in 2019 keek de toezichthouder de andere kant op met 6 doden, 2 miskramen en minimaal 35 gewonden tot gevolg. Ultrafijnstof afkomstig van vliegtuigen, scheepvaart, fabrieken en verkeer schaadt foetussen, kinderen en volwassenen. Vieze lucht kost meer doden en gewonden dan corona.

Het welzijn van inwoners en de gesteldheid van natuur en klimaat zijn deze eeuw structureel ondergeschikt geraakt aan de financiële belangen van vervuilende bedrijven. En dat is een politieke keuze, ook in Waddinxveen.

Moreel vacuüm

De uitspraak van de Raad van State over de milieuregels raakt in potentie alle besluiten met (bestuurlijk ontweken) milieugevolgen, zolang die genomen zijn zonder een m.e.r. en inspraak conform EU-regels. Of met misleidende normen en modellen.

Wat gebeurt in dat geval met alle extra vervuilend (vracht)verkeer sinds Glasparel? Of  met biomassastook? Of de bijna-halvering van het oorspronkelijke Bentwoud door Waddinxveense bestuurders voor alweer een provinciale weg, de Bentwoudlaan? Terwijl Zuid-Holland juist veel meer natuur nodig heeft?

Die weg wordt thans doorgedrukt door lokale en provinciale bestuurders. Het 1e deel (De Nieuwe Vredenburghlaan) ligt er al mede dankzij een twijfelachtig uitgevoerde m.e.r. met modelmatige optimistische voorspellingen over de toekomstige geluids- en milieubelasting.

Volgens het Europese Hof moeten politici en bestuurders alles doen om hun onrechtmatig handelen ongedaan te maken. De nauwe samenwerking tussen bestuurders en bedrijven in de vorm van selectieve regelgeving- en belastingprivileges en het stelselmatig schuiven van publieke gelden naar bedrijven laten zien dat het morele kompas volledig zoek is.  

Bestuurlijk Nederland faalt

‘BV Nederland’ is een almachtige overheid die zich primair opstelt als een bedrijf richting 17½ miljoen consumenten. Een overheid die de publieke sector stelselmatig uitholt, in de top 10 staat van belastingparadijzen wereldwijd, structureel informatie achterhoudt, de leefomgeving uitholt en vooral energie-intensieve, fossiele en vervuilende bedrijven helpt met ruimte, infrastructuur en miljarden aan subsidies en belastingkortingen.

Diezelfde overheid benadert in regelgeving de burger met wantrouwen en als een kostenpost. Terwijl de burgers braaf de meeste belastingen en premies betalen en grote bedrijven juist subsidies vangen en belasting ontduiken. De burger is deze eeuw de pinautomaat geworden voor multinationals en beleggers.

De overheid faalt zo vaak in haar kerntaken, dat zelfs de rechter herhaaldelijk moet ingrijpen. Bestuurders hollen de democratie en rechtsstaat steeds verder uit. De huidige overheid blijkt bovendien volledig ongeschikt voor de snelle opstapeling van de steeds grotere en complexe maatschappelijke problemen van deze tijd.

Gezocht: rechtschapen bestuurders die het verschil maken

Een sterke inwonersgerichte publieke sector aangevuld met gedienstige bedrijven gebaseerd op duurzame verdienmodellen zijn in het belang van de democratie, de rechtsstaat, de leefomgeving en de toekomst van Nederland.

In de praktijk betekent dat een veel meer mens-, natuur- en klimaatgerichte bestuurscultuur. En versneld afscheid nemen van alle maatschappelijk kostbare, achterhaalde, vervuilende, fossiele verdienmodellen uit de vorige eeuw.

Dus ook van de Waddinxveense plannen voor de komende jaren met de nadruk op fossiele en vervuilende ‘groei’. Dat vraagt om een hele nieuwe generatie rechtschapen en toekomstgerichte bestuurders, ook in Waddinxveen.