De overheid heeft een afvalverdienmodel opgetuigd. De ondernemer krijgt een zak geld bij de afvalinname om het afval te recyclen. Maar daardoor ontstaat tevens een financiële prikkel om het afval zo goedkoop mogelijk te verwerken of zelfs te dumpen.

Volgens het Openbaar Ministerie lokt het afvalverdienmodel criminele activiteiten uit. Zo belandt giftig afval in mestvergisters, in kunstmatige heuvels, onder wegen of in de oven. Verder kent de afvalsector opvallend veel bedrijfsbranden.

De brandweer had grote moeite om deze brand bij Wagro te blussen.

Vragen

Het collegebesluit rond Wagro roept veel vragen op:

1. Een derde van alle afval in ons land is bouw- en sloopafval. Het collegebesluit vervierenhalfvoudigt deze afvalstroom. Wat heeft dat te maken met compostering? Gaat de provincie over tot veel zwaardere locatie- en milieueisen?

2. Het college erkent dat een hal geen garantie biedt tegen stank, lawaai of brand. Het bouw-, sloop- en groenafval (inclusief de glastuinbouw) gaat van 124.000 naar 493.000 ton. Nemen alle problemen voor de leefomgeving en de inwoners dan toe of af?

3. Wat betekenen de extra afvalverwerking en de tienduizenden extra transporten per jaar voor het ondertekende Schone Lucht Akkoord, waarvan Waddinxveen alle fijnstofnormen nu al bijna structureel overschrijdt? En wat doet de CO2- en stikstofuitstoot?

4. Waarom wil het college een groter afvalbedrijf nabij woningen? Waarom negeert het college wederom de belangen van de inwoners en de leefomgeving? Allemaal voor een schadelijk verdienmodel, net als met de biomassacentrales (bmc’s)?

5. Wanneer volgt volledige openheid rond alle afvalverwerking, afvaltransporten en het (afval)verdienmodel van dit bedrijf en diens bmc’s? Heeft het college helemaal niets geleerd van Waddergate 1?

6. Ligt bedrijfssluiting of -herplaatsing ver buiten bewoond gebied inmiddels meer voor de hand, mede gezien alle eerdere milieuovertredingen? Bijvoorbeeld naar de Maasvlakte, op last van de provincie als het bevoegde gezag?

‘Haagse’ bestuurscultuur schaadt Waddinxveense inwoners

De inmiddels beruchte besloten ‘Haagse’ bestuurscultuur met het achterhouden of verdraaien van informatie bestaat al vele jaren in Waddinxveen. Net als de innige samenwerking tussen bestuurders en bedrijven om subsidies op te strijken of hun milieukosten te verlagen middels vergunningstechnische trucages, zoals bij de bmc’s. Zo zetten bestuurders de belangen van de inwoners en de leefomgeving structureel op achterstand.

Een paar voorbeelden uit de praktijk:

• Waarom blijft het al maanden stil rond de motie ‘Stop biomassa’?
• Wanneer volgt volledige openheid over de in 2019 ‘mislukte’ luchtmetingen' van de gemeentelijke zwembadbmc?
• Waarom negeert het college het burgerinitiatief (Molenberaad) m.b.t. de mogelijk overbodige aanleg van de Bentwoudlaan?
• Cyclus moest verhuizen i.v.m. de uitbreiding van Triangel, op kosten van de inwoners. Om vervolgens Wagro, ondanks de vele milieuproblemen, te ‘belonen’ met een forse uitbreiding nabij Triangel, Warande en Zuidplas?

Bestuurders zijn aan zet

Hoe lang moeten de inwoners nog wachten totdat de gemeenteraad m.b.t. alle bovenstaande punten daadkrachtig gaat opkomen voor de inwoners en de leefomgeving? Waar is de openheid en transparantie in Waddinxveen? Wat doet de burgemeester als voorzitter van het college m.b.t. de Waddinxveense bestuurscultuur? Of gaat de bestuurlijke minachting van inwoners pas eindigen na de komende gemeenteraadsverkiezingen?