Onze zuiderbuur heeft bijna 400.000 inwoners. Dat komt overeen met 70 procent van de bevolking van Den Haag.
Net als in Zuid-Holland zijn bedrijven in Zeeland verantwoordelijk voor veruit de meeste CO2-uitstoot (75%) en vervuiling. Waaronder de zwaar gesubsidieerde (petro)chemie: Yara (kunstmest), Zeeland Refinery (olieraffinage) en Dow Chemicals.
De provincie Zeeland geeft, net als Zuid-Holland, deze grootste CO2-producenten echter alle ruimte om langdurig door te gaan op het fossiele pad. Beide provincies bieden enkel een theoretische ontsnappingsroute met de gesubsidieerde, energieverslindende, dure en onzekere CO2-opslag en kernenergie.
De campagnes en het beleid van de provincies richten zich vooral op de resterende 25 procent. De scholen, het mkb, de kantoren, de huishoudens, die moeten al het werk doen.
Biomassa
Ook hier is de combinatie met kassen aanwezig, maar wel op een kleinere schaal. Een centrale van 7 MW in Sirjansland vangt tevens de CO2 af voor in de kas als alternatief voor fossiel opgewekte CO2.
Het aantal biomassacentrales in Zeeland is beperkt vergeleken met de 'kassenprovincie' Zuid-Holland.
Overeenkomsten
Naast het stimuleren van CO2-opslag doen beide provincies hun uiterste best om niets fundamenteels te veranderen bij bedrijven. Zelfs het handhaven van de wettelijke verplichting om kostendekkende CO2-besparingen door te voeren faalt.
Multinationals kunnen vooralsnog alle wetgeving ongestraft blijven negeren en hun verdiensten vooral aan de aandeelhouders uitkeren. En dat is een politieke keuze.
De zware industrie wordt op alle manieren ontzien vanwege de werkgelegenheid. Terwijl er kansrijke mogelijkheden zijn voor een groene industriepolitiek in Zeeland, aldus Denkclub Tij met ervaren rotten uit de Zeelandse industrie.
Kernenergie
Zij onderbouwen tevens dat kerncentrales, inclusief de huidige centrale in Borssele, volledig overbodig zijn voor de grootverbruikers van energie in Zeeland.
Het wordt nog gekker, want de huidige kerncentrale van Borssele werkt actief de energietransitie tegen. De kerncentrale boycot de geplande windmolenparken op zee, want die brengen hun stroom aan land bij Borssele. De kerncentrale wil voorrang houden op het stroomnet, want de centrale kan alleen maar ‘aan’ staan, ook al is de stroom (tijdelijk) overbodig. Duurzame stroom van windparken ondermijnt hun verdienmodel.
Maar ook het stroomnetwerk raakt vol, zodat volgens netbeheerder Tennet er nauwelijks ruimte is voor éen kerncentrale van 1.600 MW. Sommige politici willen er zelfs twee in Borssele, waarvan de bouwrekening van tientallen miljarden naar de belastingbetaler dreigt te gaan. Net als de extreem hoge stroomrekening.
Ook in Zuid-Holland is helemaal geen netwerkruimte voor de aldaar door sommige politici gewenste kerncentrales. Waarom misleiden zij inwoners met hun kernenergiefopspeen van ‘betaalbare’ stroom ‘voor het klimaat’?
Gevaarlijke stoffen
Beide provincies kijken weg van de grondwet artikel 21 bij de vele (illegale) lozingen, waardoor ook in Zeeland de waterkwaliteit zwaar in de gevarenzone zit. O.a. door het vele PFAS in de Westerschelde. Maar het gaat om veel meer gevaarlijke stoffen, zoals arseen, kwik en fosfor. Onderstaande afbeeldingen tonen de situatie in 2027 bij ongewijzigd beleid.
Kan het anders?
Al die technische handjes die nu nog werken in de op termijn aflopende fossiele industrie zijn hard nodig voor de overstap naar een toekomstbestendige samenleving. Gaan groene bedrijven de fossiele werknemers op sleutelposities wegkopen?
Net als Zuid-Holland hecht ook Zeeland meer aan groene PR en de fossiele lobbyclubs, dan aan haar inwoners en haar maatschappelijke en grondwettelijke taak m.b.t. de water-, bodem- en luchtkwaliteit en de natuur- en klimaatdoelen.
Het kan en moet anders, bijvoorbeeld zoals hier beschreven. De vraag is: wanneer gaan de 400.000 inwoners van Zeeland hun eigen toekomst redden?
